<<>> สายการบินแจแปนแอร์ไลน์JL 032 พาผมบินตรงจาก สนามบินนานาชาติ สุวรรณภูมิ มุ่งสู่สนามบิน ฮาเนดะ ซึ่งค่อนข้างจะใหม่สำหรับผม เพราะส่วนใหญ่ จะเดินทางเข้าทางสนามบิน นาริตะเสียมากกว่า แล้วก็สะดวกด้วย เพราะสามารถต่อรถไฟเข้าสู่กรุงโตเกียวได้อย่างสะดวกสบาย ไม่ต้องติดอยู่กับการจราจรบนท้องถนน หากไปถึงในช่วงเลิกงานละก็ คงไม่ต่างอะไรกับบ้านเราเท่าไรนัก ญี่ปุ่นเป็นประเทศระดับต้น ต้นที่มีการบริการด้านคมนาคมในประเทศที่มีประสิทธิภาพสูง เพื่อสอดรับกับความต้องการ และการใช้ชีวิตของคนเมือง ในกรุงโตเกียว โชคเข้าข้างผมตอนที่วันเดินทางเป็นวันเสาร์ครับ เรื่องการจารจรจึงไม่จลาจลอย่างที่ผมเป็นห่วง
เช็คอินเข้าโรงแรมที่พัก ก็เป็นโรงแรม ริชมอนด์ ซึ่งใกล้กับโตเกียวเดิม มองไปหน้าโรงแรมก็เห็นโตเกียวโดมอยู่ไม่ไกล ซึ่งนับว่าสะดวกมาก เพราะมีทุกอย่างพร้อมสรรพ ห้องอาหาร สถานที่ช๊อปปิ้ง หรือแม้กระทั่งสวนสนุก สำหรับคนทีเคยไป โตเกียวโดมจะรู้ดีว่า ในบริเวณนั้นมีทุกอย่างที่จะให้คนญี่ปุ่นได้พาครอบครัวออกมาหาความสนุก สิ่งอำนวยความสะดวกจึงมีไว้สำหรับคนทุกวัย ตั้งแต่เด็กไปถึงคนชราเลยครับ
พอได้เวลา 13.30 น. ทางทีมงานก็ส่งรถมารับผมและกรรมการผู้ห้ามบนเวที บรู๊ซ แมคทาวิซ ซึ่งทำให้ผมค่อนข้างคลายความกังวลไปบ้าง เพราะได้ปรมาจารย์ด้านกรรมการมวยมาร่วมงานอีกครั้งหนึ่ง อันที่จริง ร่วมงานกันบ่อยครับ แล้วเราก็ทำงานเข้าขากันได้ดี การชั่งน้ำหนัก จัดขึ้น ณ สำนักงานของ JBC ชั้น 6 ของอาคาร โครักคูเอน บรรยายกาศก็ค่อนข้างจะแออัด เพราะนักมวยในรายการทุกคนก็จะมาเข้าร่วมชั่งน้ำหนัก
อีกทั้งกองทัพสื่อที่มารอทำข่าว เพราะนี่ก็ไม่ต่างอะไรกับการชิงแชมป์โลก ทุกขั้นตอนทำอย่างมีพิธีการถูกต้อง ผลปรากฏทั้ง Ken Shiroและ RollySamulpongน้ำหนักชั่งได้ 107 ปอนด์เท่ากัน ดูเหมือนทั้งสองต่างก็มีความมั่นใจ และเตรียมความพร้อมมาเป็นอย่างดี
อีกประสพการหนึ่งที่ผมคงไม่สามารถลืมเลือนได้เลยคงเป็นอาหารมื้ออร่อยที่สุดจะเลิศหรูชื่อ BL Steak เสิร์ฟอาหารแนว เสต็กพร้อมไวน์ และอาหารแนวยุโรป แต่ที่สร้างความประหลาดใจก็คือ เค้กก้อนโตที่ทางร้านจัดเตรียมไว้ให้พวกเราได้ร้องเพลง Happy Birthday ให้กับ บรู๊ซ แมคทาวิซ เพราะเป็นวันที่เราไปร่วมรับประทานอาหารกัน ก็สร้างความประทับใจกันไป ต้องขอขอบคุณ Mr. Ryuta Kato / United Boxing Promotion Promoter ไว้ ณ ที่นี้
วันรุ่งขึ้น ผมและบรู๊ซ ก็ตกลงกันว่าจะเดินไปที่สนามมวยเอง เพราะอย่างที่บอกตั้งแต่ต้น ว่าโรงแรมที่พักนั้นอยู่ไม่ไกลจาก โตเกียวโดม อากาศก็ดีครับ เดินได้สบายมาก เราไปถึงสนามก็ได้ดูมวยคู่ประกอบรายการ กันพอประมาณ มีผู้ชมมากพอควร ส่วน Ken Shiroก็ไม่เชิงว่าจะเป็นมวยเจ้าบ้านหรอกครับ เพราะมาทราบเอาภายหลังว่า เขาขนทั้งคนและแฟนมาตามมาเชียร์กันถึงกรุงโตเกียว เพราะ Ken Shiroนั้นเป็นมวยมาจากกรุงเกียวโต มีคนตามมาเชียร์กันพอประมาณ
และก็ได้เสียงเชียร์จาก คนดูที่ต้องเชียร์มวยลูกหลานเป็นแน่นอน ผลการชก มวยญี่ปุ่นดูจะเป็นฝ่ายนำทั้งด้านคะแนนและฝีมือ คือชกได้จะแจ้งกว่า เลยทำคะแนนสะสมไปจนสิ้นสุดการแข่งขันก็ได้ครองเข็มขัดแชมป์เยาวชนอย่างไม่ยากเย็นนัก โดยส่วนตัวผมเห็นว่า Ken Shiroน่าจะเป็นมวยที่อนาคตที่ดีอีกคนหนึ่ง ยิ่งได้พ่อเป็นคนมาคุมเองด้วยแล้ว เพราะพ่อก็เป็นอดีตนักมวยเก่าด้วย พอครบสิบยก คะแนนออกมาก็เป็นเอกฉันท์ 96/92, 96/92 และ 97/91
พอจบการแข่งขันก็ได้ Ken Morita ซึ่งเป็น CEO ของ JBC และผมขึ้นคาดเข็มขัดให้กับแชมป์คนใหม่ เพราะเป็นการชิงแชมป์ว่าง ซึ่งก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า มวยตัวเดียวกันนี้ คงต้องออกมาแสดงฝีไม้ลายมือกันอีกในเร็ววันนี้..
..นี้คือบรรยากาศแห่งมิตรภาพที่ทางญีปุ่นโดย คุณKen Morita ซึ่งถือเป็นตำนานของวงมวยญี่ปุ่นเลย แถมยังเป็น CEO ของ JBC ด้วย รวมทั้งโปรโมเตอร์ที่มีความอารีย์ พาเราไปทานข้าวมื้ออร่อย ๆ สไตล์บูชิโด ซึ่งต้องถือว่าเราได้รับเกียรติอย่างสูงมากทีเดียวครับ..ขอบคุณมากๆครับ
@ credit new-image- clip : asianboxingcouncil.com / Kiate Sirigul
